IDŹ I PATRZ (1985)

Reżyseria: Elem Klimow
Scenariusz: Elem Klimow, Aleś Adamowicz
Zdjęcia: Aleksiej Rodionow
Muzyka: Oleg Janczenko, W.A. Mozart

występują:
Aleksiej Krawczenko, Olga Mironowa, Lubomiras Lauciavicius, Vladas Bagdonas, Wiktor Lorenc i inni.

czas: 142"
Produkcja: ZSRR

Białoruś 1943 rok. Kilkunastoletni Flora przyłącza się do oddziału partyzanckiego, gdzie poznaje rówieśniczkę Głaszę, w której się zakochuje. Podczas ataku Niemców, partyzanci rozpraszają się i chłopiec ucieka do rodzinnej wioski. Zastaje puste domy, a na tyłach wsi ciała wszystkich mieszkańców wymordowanych podczas pacyfikacji. W poszukiwaniu żywności Flora trafia do innej wsi, która zostaje otoczona przez Niemców. Hitlerowcy rozpoczynają kolejną eksterminację - spędzają ludność do drewnianej cerkwi, by podpalić ją miotaczami ognia. Podczas wycofywania się Niemcy wpadają w zastawioną przez partyzantów pułapkę i wszyscy giną. Flora w geście rozpaczy strzela do leżącego na drodze portretu Hitlera. Rozwój dramaturgiczny "Idź i patrz" przypomina przerywany, narastający koszmar. Film urasta do wymiaru symbolicznej, choć jednocześnie przerażająco konkretnej inicjacji w dorosłość. Młodociany bohater, a za nim widz, nie ma czasu na myślenie - jest mu jedynie dane bierne uczestnictwo w horrorze na ekranie. W opisie wojny reżyser posunął się tak daleko, że mówiono wprost o przekroczeniu granic psychicznej wytrzymałości odbiorcy. Widz wychodzi z kina emocjonalnie obolały i oniemiały z grozy - oddziaływanie filmu było czymś w rodzaju katharsis, osiągniętego poprzez terapię szokową. "Idź i patrz" każe oglądać i uczestniczyć. Aż do granic bólu.

Elem Klimow

Urodził się 1933 roku. Skończył WGIK w Moskwie w klasie M. Romma. W swojej twórczości poruszał tematy historyczne i społeczne. Największy rozgłos zyskał film "Idź i patrz", określony mianem "tragedii narodowej".

Filmografia:

Witajcie - wstęp wzbroniony (1964); Przygody dentysty (1966); Sport Sport Sport (1970); Agonia (1975); Łarisa (1980); Pożegnanie (1981); Idź i patrz (1985)