KRÓL OLCH (1996)
   (Der Unhold)

Reżyseria: Volker Schlöndorff
Scenariusz (wg powieści Michaela Tourniera) : Jean-Claude Carriere, Volker Schlöndorff

występują:
John Malkovich, Armin Mueller-Stahl, Marianne Sagebrecht

Czas trwania: 118"
Produkcja: RFN/Francja/Wielka Brytania/Polska
barwny

John Malkovich gra w filmie Francuza zafascynowanego potęgą Rzeszy Niemieckiej. Jego bohater prowadzi przymusową rekrutację młodych niemieckich chłopców do armii a w oczach okolicznych mieszkańców uchodzi za potwora, który porywa dzieci niczym magiczny Król Olch z ballady Goethego. Andrzej Tarkowski realizując "Dziecko wojny" twierdził, że nie jest zainteresowany dzieciństwem jako okresem będącym źródłem naszej orientacji duchowej. Inaczej M. Tournier i V. Schlöndorff. Bohater filmu - Abel, całkowicie zdeterminowany jest przez obrazy swojego dzieciństwa, tym bardziej, że w jakimś stopniu nie dorośleje pozostając dzieckiem. Wychowany we Francji w szkole zakonnej św. Krzysztofa przeżywa magiczne doświadczenie: potrafi wpłynąć na Los, za pomocą zaklęcia wywołuje pożar szkoły. Trzeba dodać, iż wiara w ingerencję w rzeczywistość jest integralnym składnikiem dzieciństwa. Zdarzenie to określi dalszą, dorosłą drogę bohatera, tyle że w pożarze ginie jego przyjaciel. Los jest więc ironiczny. Abel w swej inicjacyjnej drodze ku dorosłości (choć fizycznie jest już dorosły) zdobędzie wiedzę, że nasza całkowita moc sprawcza jest jedynie marzeniem dzieciństwa. Rekrutując dzieci do armii chce je uszczęśliwić, tymczasem skazuje je na zagładę. Uzyskanie cogito to także wędrówka w głąb obrazów dzieciństwa. Abel ratując żydowskiego chłopca w finale filmu niesie go przez bezmiar nocy i bagien niczym św. Krzysztof - patron jego szkoły. Porzucając rolę mitycznego Króla Olch wybiera rolę ojca z ballady Goethego, ojca, którego ramiona "nie są przezroczyste", jak mówił Bruno Schulz, wsłuchującego się w rady chłopca przewodnika.

Volker Schlöndorff

Urodził się 31 marca 1939 w Wiesbaden. Jeden z głównych reżyserów Nowego Kina Niemieckiego - najważniejszego nurtu niemieckiej kinematografii na przełomie lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych. Pod koniec lat pięćdziesiątych studiował w paryskim Institut des Hautes Etudes Cinematographiques; pracę w kinie zaczynał jako asystent takich reżyserów jak Louis Malle, Alain Resnais i Jean-Pierre Melville. Jego debiut fabularny ("Niepokoje wychowanka Törlessa", 1966) stał się początkiem cyklu ekranizacji prozy niemieckiej. Najgłośniejszym filmem Schlöndorffa staje się w 1979 roku "Blaszany bębenek", za którego dostaje Oscara. W 1985 roku wyreżyserował w USA telewizyjną wersję "Śmierci komiwojażera" z Dustinem Hoffmanem w roli głównej. Jest jednym z najbardziej cenionych niezależnych twórców kina światowego.

Filmografia:

Der Junge Törless (1966); Der Paukenspieler (1967); Mord und Todschlag (1967); Michael Kohlhaas - der Rebell (1969); Baal (1970) (TV); Der Plötzliche Reichtum der armen Leute von Kombach (1971) (TV); Die Moral der Ruth Halbfass (1972); Strohfeuer (1972) (TV); Übernachtung in Tirol (1974) (TV); Georginas Gründe (1974) (TV); Die Verlorene Ehre der Katharina Blum (1975); Der Fangschuß (1976); Nur zum Spaß, nur zum Spiel (1977); Deutschland im Herbst (1978); Die Blechtrommel (1979); Der Kandidat (1980); Die Fälschung (1981); Krieg und Frieden (1983); Un amour de Swann (1984); Death of a Salesman (1985) (TV); Gathering of Old Men, A (1987) (TV); The Handmaid's Tale (1990); Homo Faber (1991); "Billy Wilder, wie haben Sie's gemacht?" (1992) serial TV; The Michael Nyman Songbook (1992); Der Unhold (1996); Palmetto (1998)