MILCZENIE (1963)
   (Tystnaden)

Reżyseria: Ingmar Bergman
Scenariusz: Ingmar Bergman

Obsada:
Lissi Alandh - Woman in variety hall
Karl-Arne Bergman - The paper boy
Leif Forstenberg - Man in variety hall
Eduardo Gutiìrrez - Impressario
Hakan Jahnberg - The Waiter
Eskil Kalling - The bar owner
Birger Lensander - The Doorkeeper
Gunnel Lindblom - Anna
Jörgen Lindström - Johan
Birger Malmsten - The Bartender
Kristina Olausson - Anna
Ingrid Thulin - Ester
Nils Waldt - The Cashier
Olof Widgren - The Old Man

Czas trwania: 96"
Produkcja: Szwecja
czarno-biały

Scenerią filmu jest utopijne państwo totalitarne, leżące gdzieś w Europie, posiadające własny język, starannie izolujące się od przybyszy. Docierają tu dwie siostry, którym towarzyszy mały Johann - syn jednej z nich. Są bardzo odmienne: Anna hedonistyczna i zmysłowa, Ester intelektualna i silna. Dramat psychologiczny, jaki rozegra się między siostrami obserwuje Johann. Wątek dziecka jest przez Bergmana bardzo eksponowany; chłopiec, w świecie, którego nie rozumie, porusza się jak w labiryncie. Świat zewnętrzny objawia się bohaterom wrogo, czego znakiem są obecne w pejzażu czołgi. Dramat rozgrywa się pomiędzy ludźmi miotanymi frustracjami erotycznymi, którzy wybierają agresję zamiast zaufania we wzajemne dobro. Izolację Ester pogłębia odmienność seksualna, choroba, lęk przed przemijaniem, pustka z powodu braku macierzyństwa. Paradoksem jest, iż ta z sióstr, która w wierzy w moc kultury traci godność doznając u kresu życia głębokiego upokorzenia. Bezlitosna wizja Bergmana łączy się, z wyjątkową jak na początek lat 60-tych otwartością i gwałtownością scen erotycznych. W finale filmu, gdy Anna z Johannem wyjeżdżają zostawiając Ester, która bliska jest śmierci, ta ofiarowuje chłopcu słowniczek wyrazów obcych. Pierwszym wyrazem, jaki on znajduje jest "duch". Tu następuje przesłanie chłopcu przesłania, przekazanie

Ernst Ingmar Bergman

Urodził się 14 lipca 1918 jako syn pastora. Karierę rozpoczynał jako manager teatru lalkowego. Jako dramaturg zadebiutował w 1941 sztuką 'Kaspers död', która została wystawiona tego samego roku. To otworzyło mu drogę do świata filmu - wkrótce dostał pracę w agencji Swedish Filmindustry. W 1944 roku Alf Sjöberg zrealizował film według jego scenariusza "Hets". Ostatnią sekwencję filmu Bergman reżyserował osobiście - to był jego debiut za kamerą. W latach 1963-66 prowadził Swedish Royal Dramatic Theater. W 1976 roku z powodu nieporozumień z Urzędem Skarbowym musiał niezwłocznie wyjechać za granicę, by wrócić do kraju dopiero w 1982 roku i nakręcić swój ostatni film "Fanny i Alexander". Bergman nie reżyseruje już filmów, ale wciąż pracuje dla telewizji i Swedish Royal Dramatic Theatre.

Filmografia:

Kris (1946); Det regnar pa var kärlek (1946); Skepp till Indialand (1947); Musik i mörker (1948); Hamnstad (1948); Fängelse (1949); Törst (1949); Till glädje (1950); Sant händer inte här (1950); Sommarlek (1951); Kvinnors väntan (1952); Sommaren med Monika (1953), Gycklarnas afton (1953); En Lektion i kärlek (1954); Kvinnodröm (1955); Sommarnattens leende (1955); Det Sjunde inseglet (1957); Herr Sleeman kommer (1957) (TV); Smultronstället (1957); Nära livet (1958); Venetianskan (1958) (TV); Rabies (1958) (TV); Ansiktet (1958); Oväder (1960) (TV); Jungfrukällan (1960); Djävulens öga (1960); Sasom i en spegel (1961); Ett Drömspel (1963) (TV); Nattvardsgästerna (1963); Tystnaden (1963); För att inte tala om alla dessa kvinnor (1964); Persona (1966); Stimulantia (1967); Vargtimmen (1968); Skammen (1968); Farödokument 1969 (1969) (TV); Riten (1969) (TV); En Passion (1969); Beröringen (1971); Viskningar och rop (1972); Scener ur ett äktenskap (1973); Trollflöjten (1975); Ansikte mot ansikte (1976); The Serpent's Egg (1977); Höstsonaten (1978); Farö-dokument 1979 (1979) (TV); Aus dem Leben der Marionetten (1980); Fanny och Alexander (1982); Hustruskolan (1983) (TV); Efter repetitionen (1984) (TV); Dokument Fanny och Alexander (1986); De Tva saliga (1986) (TV); Karins ansikte (1986); Markisinnan de Sade (1992) (TV); Sista skriket (1995) (TV); Larmar och gör sig till (1997) (TV)